Categorie archief: Novelle

Kaddisj voor een kut – Dimitri Verhulst

Geplaatst in Novelle door

download_14_d94

Volgens Lily

Nog nooit eerder had ik iets van Dimitri Verhulst gelezen, terwijl hij toch aardig produceert, zo’n beetje ieder jaar komt er wel een boek van hem uit. Voor Lily’s Literaire Leeslounge 3 lazen we Kaddisj voor een kut. Het zal mijn leeftijd zijn, maar wat een stomme titel. Het boek bevat twee verhalen. En hoe is het mogelijk; het eerste verhaal/novelle (met de gelijknamige titel) is geweldig, maar het tweede verhaal ‘De aankomst in de bleke morgen’ kan me niet bekoren. Het zijn twee autobiografische verhalen die gaan het leven van een kind in een instelling. Zeker aangrijpend.

Verhulst schrijft wel mooi. Heerlijke volzinnen. Allemaal achter elkaar geplakt tot iets wat bijna op poëzie lijkt. Vol humor maar toch ook weer rauw. Kortom, met niets te vergelijken.

Sinds 2002 bestaat de ‘Tzumprijs voor de beste literaire zin’. In 2014 werd een zin uit dit boek van Dimitri Verhulst uitgeroepen tot beste zin. Op pagina 15. staat deze bekroonde zin:

‘Jouw kapsel, voor zover dat nog een kapsel mocht worden genoemd, had veel weg van zo’n in die dagen in zwang rakende ecologische tuin, waarin elke menselijke ingreep als een misdaad tegen de natuur werd beschouwd.’

Ik ga zeker De helaasheid der dingen binnenkort lezen.

Fragment

Zonder hiermee te willen zeggen dat je een schoon gebit had bloot te lachen: je ging liever naar de tandarts dan naar de kapper. (Je liegt, je had een hekel aan tandartsbezoek en lag stijf als een plank in die odontologische martelkamer terwijl een gediplomeerde beul met z’n drilboor in je bek probeerde te herstellen wat de nicotine en de cafeïne er hadden verruïneerd.) Maar bij de tandarts was het tenminste onwenselijk om gesprekken te voeren, waar je bij de kapper willens nillens in conversaties met geföhnde kletswijven werd betrokken. Om de kosten van de coiffure te drukken liet je nooit je haar wassen in het salon (zuiver kraantjeswater volstond, verstoven met zo’n plastic ding om potplanten mee te verfrissen), je weigerde veiligheidshalve de koffie die je vriendelijk werd aangeboden maar ongetwijfeld zou doorwegen op de eindafrekening, en de haardroger hoefden ze voor jou ook niet uit de kast te halen.

‘Maar meneer, u gaat zich nog iets opdoen als u met een natte kop door die kou loopt!’ Of: ‘Ik zie dat u aanleg voor schilfertjes heeft, mag ik u vragen welke shampoo u gebruikt?’

Neen dat mochten ze niet vragen! Trouwens: je had aanleg voor talen, en last van schilfertjes. Als je schreef sneeuwde jij soms jouw woorden onder.

Of er gel in jouw haar mocht? Neen! Je had thuis nog een pot brylcreem.

dimitri_verhulst_0d3

Titel: Kaddish voor een kut
Schrijver: Dimitri Verhulst
Uitgever: Atlas Contact
isbn: 9789025443788

 

Advertentie

Verdriet is het ding met veren – Max Porter

Geplaatst in Novelle door

download_2_c25

Volgens Lily

Ik weet dat toeval niet bestaat, toch is het vreemd dat ik direct na Jij zegt het van Connie Palmen dit boek (of is het een novelle) van Max Porter las. De Kraai die in dit boek wordt opgevoerd is het fabeldier uit Ted Hughes‘ gedichtencyclus Crow. De vader en twee zoontjes in het boek van Porter worden geconfronteerd met de dood van hun vrouw en moeder. De Kraai (tegenspeler, helper, bedrieger, genezer, kinderoppas) komt het huis binnen en blijft zolang ze hem nodig hebben. Een uiterst intrigerend verhaal. Het boek heeft slechts 122 pagina’s die op een creatieve manier zijn beschreven, ik hou daarvan. Lees het langzaam, of twee of drie keer, het wordt steeds mooier.

Connie Palmen (die zelf ook meerdere goede boeken over verdriet na de dood van een geliefde heeft geschreven: I.M. en Logboek van een onbarmhartig jaar) noemt Verdriet is het ding met veren: ‘Het ontroerendste en grappigste boek over verdriet ooit’.

Mooie recensie van dit boek uit het NRC:

https://www.nrc.nl/nieuws/2016/05/02/de-dood-uitsmeren-en-op-afstand-houden-1612509-a723993

Fragment

Zijn opvattingen over Hughes en Plath waren haarfijn up-to-date. Een van die opvattingen luidde dat het allemaal lang geleden was. Dat het hoog tijd was al die onzin achter je te laten en hun poëzie te beoordelen zonder al dat partijdige geharrewar over hun leven. Hij was voor Ted, onze pa. In de bus op weg naar Oxford had hij zich heftige discussies voorgesteld met een stel snaterende Plath-fans in een met hout gelambriseerde pub. ‘Jij je zin, River is wel oké,’ zouden zij dan gezegd hebben. En pa: ‘Vooruit, dan zal ik nog één keer proberen Colossus door te worstelen.’

Eén ding moeten we onze pa nageven: hij was authentiek. Stil, eenzelvig en tragisch uncool. Wij hebben hem vaak genoeg moeten afzeiken. We waren ervan overtuigd dat onze moeder dat zou hebben gewild. Het was het beste wat we konden doen om hem onze liefde te tonen, en hem te bedanken.

Titel: Verdriet is het ding met veren
Schrijver: Max Porter
Uitgever: De Bezige Bij
isbn: 9789023494003

BLOK De boekhandelaar van mijn vader – Jan Brokken

Geplaatst in Novelle door

preview-blok_88e7

Fragment

Kennis vergaarde hij door de boeken te lezen die hij verkocht. Schoolboeken toen hij zestien jaar was, reisverhalen en geschiedenisboeken op zijn zeventiende, romans, Engelse detectives en op wat latere leeftijd theologische werken. Zijn ideaal was een boekhandel te stichten die naast kantoorartikelen en dure pennen alle denkbare genres zou aanbieden, van schoolboeken tot streekromans, van wandelgidsen tot exegeseboeken voor predikanten, van detectives tot puzzelboeken. Misschien was dat wel het belangrijkste wat hij op de jongelingsvereniging leerde: een ideaal vinden dat tot richtsnoer van je verdere leven diende. heel christelijk, heel gereformeerd, beslist niet hip of vrijgevochten, eerder vroegwijs, maar dankzij dat principe maakten de vaders van de meeste van mijn jeugdvrienden en klasgenoten carrière en klommen op van jongste bediende tot procuratiehouder of adjunct-directeur van rederijen of stuwadoors- en cargadoorskantoren. Gewone jongens als Blok, ‘kleine luyden’ met grote ambities. en waaghalzen, als het om het nemen van initiatieven ging. Blok startte zijn eerste eigen boekhandel op drieëntwintigjarige leeftijd.

Volgens Lily

Na het lezen van De Vergelding van Jan Brokken en na zijn inspirerende lezing in de Goudse Schouwburg enige maanden later ben ik fan van de auteur Brokken. In de Goudse Schouwburg kocht ik zijn boek Blok, de boekhandelaar van mijn vader dat hij schreef in opdracht van de Koninklijke Boekverkopersbond. En ook dit is weer een heerlijk boek. Op naar de volgende Brokken!