Volgens Lily

Nog nooit eerder had ik iets van Dimitri Verhulst gelezen, terwijl hij toch aardig produceert, zo’n beetje ieder jaar komt er wel een boek van hem uit. Voor Lily’s Literaire Leeslounge 3 lazen we Kaddisj voor een kut. Het zal mijn leeftijd zijn, maar wat een stomme titel. Het boek bevat twee verhalen. En hoe is het mogelijk; het eerste verhaal/novelle (met de gelijknamige titel) is geweldig, maar het tweede verhaal ‘De aankomst in de bleke morgen’ kan me niet bekoren. Het zijn twee autobiografische verhalen die gaan het leven van een kind in een instelling. Zeker aangrijpend.

Verhulst schrijft wel mooi. Heerlijke volzinnen. Allemaal achter elkaar geplakt tot iets wat bijna op poëzie lijkt. Vol humor maar toch ook weer rauw. Kortom, met niets te vergelijken.

Sinds 2002 bestaat de ‘Tzumprijs voor de beste literaire zin’. In 2014 werd een zin uit dit boek van Dimitri Verhulst uitgeroepen tot beste zin. Op pagina 15. staat deze bekroonde zin:

‘Jouw kapsel, voor zover dat nog een kapsel mocht worden genoemd, had veel weg van zo’n in die dagen in zwang rakende ecologische tuin, waarin elke menselijke ingreep als een misdaad tegen de natuur werd beschouwd.’

Ik ga zeker De helaasheid der dingen binnenkort lezen.

Fragment

Zonder hiermee te willen zeggen dat je een schoon gebit had bloot te lachen: je ging liever naar de tandarts dan naar de kapper. (Je liegt, je had een hekel aan tandartsbezoek en lag stijf als een plank in die odontologische martelkamer terwijl een gediplomeerde beul met z’n drilboor in je bek probeerde te herstellen wat de nicotine en de cafeïne er hadden verruïneerd.) Maar bij de tandarts was het tenminste onwenselijk om gesprekken te voeren, waar je bij de kapper willens nillens in conversaties met geföhnde kletswijven werd betrokken. Om de kosten van de coiffure te drukken liet je nooit je haar wassen in het salon (zuiver kraantjeswater volstond, verstoven met zo’n plastic ding om potplanten mee te verfrissen), je weigerde veiligheidshalve de koffie die je vriendelijk werd aangeboden maar ongetwijfeld zou doorwegen op de eindafrekening, en de haardroger hoefden ze voor jou ook niet uit de kast te halen.

‘Maar meneer, u gaat zich nog iets opdoen als u met een natte kop door die kou loopt!’ Of: ‘Ik zie dat u aanleg voor schilfertjes heeft, mag ik u vragen welke shampoo u gebruikt?’

Neen dat mochten ze niet vragen! Trouwens: je had aanleg voor talen, en last van schilfertjes. Als je schreef sneeuwde jij soms jouw woorden onder.

Of er gel in jouw haar mocht? Neen! Je had thuis nog een pot brylcreem.

Titel: Kaddish voor een kut

Schrijver: Dimitri Verhulst

Uitgever: Atlas Contact

isbn: 9789025443788