Volgens Lily

Enige tijd geleden lazen we met mijn leesclub in Utrecht het boek Vaak ben ik gelukkig van de Deense schrijver Jens Christian Grøndahl, een fantastisch boek, vooral omdat de hoofdpersoon een vrouw is, en de schrijver dus een man. Nu gebeurt dit natuurlijk vaker, maar Grøndahl doet dit zo waanzinnig goed, dat je je bijna niet kunt voorstellen dat een man dit verhaal geschreven heeft. Bij het lezen over de achtergrond van deze schrijver werd meerdere malen het boek Portret van een man genoemd als zijnde een van de beste boeken van Grøndahl. Dat maakte nieuwsgierig!
Persoonlijk vond ik Vaak ben ik gelukkig een makkelijker boek om te lezen, maar ook Portret van een man is weer een fantastisch boek . De hoofdpersoon blikt terug op zijn leven aan de hand van de vrouwen die daarin een belangrijke en vormende rol hebben gespeeld. Na Lisbeth, komt Erika, komt Maria, komt Benedicte… En bij iedere vrouw weet je: ook dit gaat voorbij. Toch beschrijft Grøndahl al deze episodes uit het leven van de hoofdpersoon met de juist pen, waarmee je een goed beeld krijgt. Portret van een man is een roman over de vergankelijkheid van de tijd en de hang naar een nóg voller, nóg rijker en mooier leven. En waar eindigt dit dan vraag je je gaandeweg af…. Het boek bevat fantastische beschrijvingen over het belang van kunst, literatuur en muziek in het leven. En dat sprak mij natuurlijk enorm aan. Een aanrader!

Fragment

Ik was gefascineerd door de grote rotsblokken die tussen de sparren lagen: manshoog begroeid met mos. Ik trok haar mee door het kreupelhout, we liepen om het ene granietblok na het andere heen. Iets aan hun massieve, onverplaatsbare zijn hield me gevangen. Het gespikkelde patroon van kortstmossen deed me denken aan hagedissenruggen en dat zei ik tegen haar. Ze deed haar best om te glimlachen. ‘Kom nou,’ zei ze, ‘het zijn gewoon stenen!’
Ik keek haar in de ogen, bijna boos. Nee, het waren niet gewoon stenen. Net zoals de aarde een dampkring had van zuurstof waarvan alle leven afhankelijk was, had het menselijk leven ook een dampkring. Die heette fantasie of voorstellingsvermogen en net als van zuurstof waren wij daarvan afhankelijk om te kunnen ademen, maar dan in geestelijke zin. Sceptici hadden gelijk als ze zeiden dat de liefde een product was van de fantasie, omdat ze opzichzelfstaand, buiten ons bewustzijn, niet bestond, maar ze vergisten zich als ze de conclusie trokken dat de liefde daarom kon worden afgedaan als illusie. Want alles wat voor mensen belangrijk was, wat meer was dan puur overleven, alles wat ons van de dieren onderscheidde, bestond slechts dankzij ons voorstellingsvermogen…

Jens Christian Grøndahl

Titel: Portret van een man

Schrijver: Jens Christian Grøndahl

Uitgeverij: Meulenhoff

isbn: 9789029090438