Volgens Lily
De overlevenden van Alex Schulman is een prachtig boek. Ik kan niet anders zeggen. Alles wat ik over de inhoud van dit boek zou zeggen, is een spoiler. Want het verhaal zit zo ingenieus in elkaar. Dat je als lezer al meer weet bijvoorbeeld. Het verhaal gaat over de drie broers Pierre, Nils en Benjamin en hun jeugd in het vakantiehuis aan het meer ergens in Zweden. De spanning tussen de broers loopt op. Het hele boek werkt toe naar de tragedie die zich destijds heeft afgespeeld. Maar welke tragedie was dat?
Hij dacht dat hij het misschien bij het verkeerde eind had gehad. Hij dacht altijd dat mama was opgehouden te leven, maar misschien was ze alleen maar opgehouden met hem te leven, en met haar gezin.
Hun moeder is inmiddels overleden. Het contact met haar is nooit goed geweest. Ook het contact met elkaar zijn ze een beetje verloren. De reis naar het vakantiehuis is tevens een reis naar het verleden, toen ze door hun ouders volledig aan hun lot werden overgelaten.
En rouw verstomt je.
Pierre en Nils. Ik heb me zo vaak voorgenomen met jullie te praten dat ik uiteindelijk dacht dat ik het ook echt had gedaan.
Na een bezoek aan het huis van hun moeder vallen ineens alle puzzelstukje op de juiste plek. Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Ik zou zeggen: lezen dit boek!
Fragment
‘Je kunt niet zomaar een urn komen halen. U doet een aanvraag waarin u verzoekt een privé-asverstrooiing uit te mogen voeren, u schrijft waar u de as wilt uitstrooien en u voegt een kaart toe of een zeekaart als u dit op zee wilt doen. Vervolgens wordt deze door het provinciebestuur bekeken en na ongeveer een week laat het dan zijn besluit weten’.
‘We hebben helaas geen week de tijd. Dit moet vandaag gebeuren.’
‘Ik laat u geen urn meegeven als ik niet weet of er toestemming is verleend door het provinciebestuur.’
‘Kunt u niet gewoon naar deze papieren kijken? Dan kunt u zien dat er niets vreemds aan de hand is. We staan namelijk een beestje onder tijdsdruk.’
‘We hebben hier een gezegde,’ zegt de man, terwijl hij de documenten op dezelfde stapel legt. ‘Alles op zijn tijd en één ding tegelijk. Als je je met dit soort zaken bezighoudt, mag je geen haast hebben.’
Nils laat een kort lachje horen. Hij stopt de papieren methodisch terug in de map en sluit deze.
‘Dit is het geval. Vandaag zou mijn moeder worden begraven. En gisteravond waren mijn broers en ik in haar flat, om te kijken of daar nog dingen van waarde waren die we wilden hebben, voordat een verhuisbedrijf alles kwam weghalen. Boven in de bureaula van mijn moeder vonden we een brief waarop stond: In geval van mijn overlijden.’
lilysbooksandcooks 