Volgens Lily
Familie van Philip Teir begint al goed:
De eerste fout die Max en Katriina die winter maakten – en er zouden er in de aanloop naar hun scheiding nog vele volgen – was de hamster van de kleinkinderen invriezen.
Een zin die direct je aandacht heeft. Hoe komen die hamsters in de vriezer en wat zijn die fouten dan die tot hun scheiding hebben geleid? Aan de andere kant is het ook jammer dat je al weet dat Max en Katriina gaan scheiden. Want als je het boek leest, denk je soms nog, hier kunnen ze ook best wel weer uitkomen. Eigenlijk hoop je dat, maar het gebeurt niet, je voelt het misgaan en je weet de afloop.
Het boek van de Fins-Zweedse auteur Philip Teir wordt aangekondigd als het Europese antwoord op Jonathan Franzen. Eerst weerhield het me er even van om dan Familie te gaan lezen, want ik ben geen fan van Franzen. In zijn boeken sleept het verhaal zich voort maar heeft geen duidelijk doel of eind. En inderdaad, ook Familie is een verhaal dat ergens begint en ook ergens weer ophoudt zonder dat je weet wat voor gevolgen sommige verhaallijnen hebben. Enigszins frustrerend. Er is het verhaal van Max, van zijn vrouw Katriina, en hun dochters Helen en tenslotte Eva die in Londen woont. Maar toch is het verhaal mooi. Ook leuk dat het zich in Finland afspeelt, daar lees je normaliter niet vaak over. “Een herkenbaar verhaal over een midlifecrisis onder verwende mensen uit de middenklasse” zegt de recensie van The Times, en daar ben ik het helemaal mee eens!
Fragment
Het drong tot Helen door dat Christian de bedoeling van de avond totaal niet begrepen had. Hij had niet ingezien dat Marit hier was met Michael, dat het hele etentje slechts een voorwendsel was om buiten de school met hem af te spreken. Maar Christians aandacht was volledig gericht op Michael. Helen vond hem nog erger dan de meisjes op school, zo volkomen in beslag genomen als hij was door deze vreemde man die opeens bij hen thuis zat en geïnteresseerd was in al zijn verhalen en zijn oude platen.
Zo had Helen hem lang niet gezien. Meestal was hij de gereserveerde en fatsoenlijke man, die als eerste van het gezelschap ophield met drinken, die een beetje saai maar correct was, die de kinderen naar bed bracht en de avond rustig beëindigde. Nu schonk hij Marit en Michael bij zodra hun wijnglas leeg was, en Helen dacht: wat als het aan mij ligt? Wat als ik degene ben die hem saai maakt?
lilysbooksandcooks 