Volgens Lily

Hoe belangrijk is de cover van een boek? In het geval van De lange dagen van Castellamare erg belangrijk! Zonder de afbeelding van een mooi Italiaans dorpje aan het strand had ik dit boek waarschijnlijk nooit aangeschaft. Maar ik heb er geen spijt van. Dit boek leest als een trein. Catherine Banner schreef een familiegeschiedenis dat zich afspeelt op het eiland Castellamare op een steenworp afstand van Sicilië (bestaat helaas niet echt). De familieperikelen van vier generaties in hun café Huis aan de rand van de nacht, met op de achtergrond de geschiedenis van oorlog, vooruitgang en recessie. Je krijgt zin in limoncello met arancini: de bekende risottoballetjes van Sicilië.

Het lijkt wel of uitgevers ieder boek dat een beetje mystiek in zich heeft willen vergelijken met de boeken van Isabelle Allende: maar daar kan dit boek toch echt niet aan tippen. Het wordt getipt als een echte beachreader: en daar is het volledig in geslaagd!

Fragment

Ze kwam inderdaad, met Bepe’s veerboot, aan het begin van de volgende zomer. Ze was twee jaar weggeweest. Terwijl ze op de gelakte houten bank op de voorsteven van Bepe’s boot zat, voelde ze zich afgemat, alsof de tijd twee keer zo snel was gegaan sinds ze het eiland had verlaten. Haar huid was niet langer gehard en ze was vergeten hoe de zon op je brandde, hoe de lucht in hete golven over je heen stroomde en hoe alle kleuren veranderden in een helder wit onder de schittering van de zon.

De boot deinde op en neer in de stroming terwijl het water aan de linkerzijkant opspatte, en voor haar rees het eiland op uit de zee. En toen stond ze op de kade en begon ze de oude heuvel te beklimmen, en het eiland haalde herinneringen naar boven: het hydraulische gesis van de zee en de vertrouwde geur van hitte en stof. Maar ze zag het eiland ook door haar moeders ogen: de straten waarin een bedompte lucht hing, de troittoirs die onder de hondenpoep zaten, de gevels van de kerk en de winkels die afbladderden, en de inwoners die allemaal een zekere leeftijd hadden bereikt. Het was een plek waar je alleen van kon houden als je er moeite voor deed, en tegelijkertijd besefte ze dat het de enige plek op aarde was waarvan zijzelf hield.

…

En zo werd Lena de eerste Esposito die Castellamare had verlaten en voorgoed weer terugkwam. ‘Ik blijf hier,’ zei ze tegen haar grootmoeder. ‘Ik word wel een andere keer dokter.’

Arancini: de heerlijke Siciliaanse risottoballetjes

Titel: De lange dagen van Castellamare

Schrijver: Catherine Banner

Uitgever: Luitingh-Sijthoff

isbn: 9789024576593