Volgens Lily
In 1964 (drie jaar na het overlijden van Hemingway) verscheen dit boek voor het eerst onder de originele titel: A Moveable Feast. Na de aanslagen op Parijs in 2015 werd dit boek opnieuw een bestseller in Frankrijk, vooral vanwege de ode aan de veerkracht van Parijs. In Parijs is een feest zoals de Nederlandse vertaling luidt, gaat Ernest Hemingway in op de jaren dat hij en zijn eerste vrouw Hadley in Parijs woonden, van 1921 tot 1926. Het literaire wereldje waarin Hemingway zich begeeft beschrijft hij heel mooi. Hoe hij op bezoek gaat bij Gertrude Stein, hoe hij op reis gaat met F. Scott Fitzgerald en kennis maakt met Ezra Pound. Hij bezoekt ook de boekwinkel van Sylvia Beach: Shakespeare and Company waar hij gratis boeken mag lenen. Maar het geeft ook een mooi inkijkje in hoe Hemingway werkte. Als hij even geen inspiratie had zei hij tegen zichzelf: “Schrijf de waarste zin die je kent, en ga van daaruit verder.” En dat lukte dan ook altijd weer.
Over F. Scott Fitzgerald schreef hij:
Als hij een boek kon schrijven dat zo goed was als The Great Gatsby, was ik ervan overtuigd dat hij een zelfs nog beter boek kon schrijven.
De nieuwe vertaling bevat een voorwoord van Patrick Hemingway (zoon van), een inleiding door Seán Hemingway (kleinzoon van) en een nawoord van Gustaaf Peek. En dat nawoord geeft nog weer veel nieuwe interessante informatie.
…dit boek bevat materiaal van de remises van mijn geheugen en mijn hart. Zelfs als het ene me bedriegt en het andere niet bestaat.
Een opvallend boek, zeker een aanrader!
Fragment
Als de lente kwam, zelfs de valse lente, waren er geen problemen meer, behalve waar je het gelukkigst kon zijn. Het enige wat een dag kon verpesten, waren mensen en als je erin slaagde geen afspraken te maken, had geen enkele dag grenzen. Mensen perkten altijd het geluk in, behalve die paar die zo goed waren als de lente zelf.
Op de ochtenden in de lente werkte ik vroeg terwijl mijn vrouw nog sliep. De ramen stonden wijd open en de kinderkopjes op de straat droogden op na regen. De zon droogde het natte aangezicht van de huizen waarop het raam uitkeek. De winkels waren nog gesloten. De geitenherder kwam de straat in en blies op zijn fluitje en een vrouw die op de verdieping boven ons woonde, kwam op het troittoir naar buiten met een grote pot. De geitenherder koos een van de zwaar bezakte zwarte melkgeiten en melkte haar boven de pot, terwijl de hond de andere geiten de stoep op duwde. De geiten keken om zich heen en draaiden met hun nek als toeristen. De geitenherder nam het geld aan van de vrouw en bedankte haar en ging fluitend de straat op en de hond dreef de kudde voor zich uit, hun hoorns gingen heen en weer. Ik ging weer aan het werk en de vrouw kwam de trap op met de geitenmelk.
lilysbooksandcooks 