Fragment

‘Een IED is een zelfgemaakte bom, onthou dat goed. Improvised Explosieve Device. Iedereen kan zo’n ding maken. Je neemt een jerrycan kunstmest, twee stukjes koperdraad en twee nietjes, en je knutselt de boel aan elkaar. Het simpelste elektrische circuit dat jullie kunnen verzinnen, een kind kan de was doen. Op internet staat hoe het moet. Je kunt er niets tegen doen. Een IED kost evenveel als een pizza met een biertje erbij, en het materiaal koop je bij de doe-het-zelfwinkel. Het is een muizenval, dat is ‘t. En de muizen, dat zijn wij. Het komt door de IED’s dat deze oorlog net zo’n kutoorlog is geworden als die in Irak. Je ziet de vijand niet meer, hij is er niet. Hij graaft zijn bom in en daarna gaat hij achter een rots van de voorstelling zitten genieten. Bam! Jullie kunnen er niets tegen doen, alleen maar kijken. Jullie moeten overal naar kijken, altijd. Kijken, kijken en nog eens kijken. Een berg afval aan de kant van de weg? Kan een IED zijn. Verdacht. Een jongetje dat op een dak naar jullie staat te zwaaien? Verdacht. Een pol aarde die iets donkerder is dan de rest? Verdacht. Ook als de aarde lichter is, is het verdacht. Een stel stenen op een rijtje? Een auto die ergens is achtergelaten? Het rottende karkas van een kameel? Verdacht, verdacht, verdacht. Wij zijn de truffelhonden van deze oorlog. Als je vermoedt dat er een bom ligt, stop je en laat je het ARCT zijn werk doen. Zit ze niet achter de vodden. Als het ARCT haast maakt, vliegen jullie de lucht in. Als ze om drinken vragen haal je drinken voor ze, en ook als ze er niet om vragen, want als het ARCT dorst heeft en hoofdpijn krijgt en niet meer goed oplet, vliegen jullie de lucht in, onthou dat goed. Het is een vuile oorlog, de vuilste van allemaal. Je kunt je bajonet niet gewoon in de buik van een talib planten, dat is het punt.’

Volgens Lily

En dan lees je weer eens een boek over een onderwerp waar je niets van weet: de oorlog in Afghanistan. Dit boek geeft aan hoe naïeve jongens door de harde werkelijkheid gedwongen worden verantwoordelijkheid te nemen voor zichzelf, voor andere mensen en voor hun daden. Als je dit boek uit hebt, snap je niet dat er mannen zijn die NIET getraumatiseerd uit zo’n oorlog komen. Zeker een aanrader!