Volgens Lily
Tsja, de achterflap gaf aan dat deze roman een zedenschets is van de generatie die in de jaren zestig is geboren. Een roman over de gefnuikte idealen en turbulente relaties van mensen die op zoek zijn naar bezieling, bevlogenheid en nieuw moreel elan. Ook ik ben halverwege de jaren zestig geboren, maar wat herkende ik weinig in dit verhaal. Er worden steeds onderwerpen aangedragen in dit boek die in de lucht blijven hangen (zoals Iris’ vergeetachtigheid, moet neem ik aan op het begin van dementie duiden), en een onbeduidend stukje oorlogsdrama (in het onderduikershol), en zo nog wel meer. Het lijkt of Hermsen zoveel mogelijk onderwerpen in dit boek heeft willen stoppen. Het hele filosofische gewauwel tussen de vrienden komt ook vreemd over.
Maar dan is daar het laatste hoofdstuk: in een compleet andere schrijfstijl, in een compleet andere sfeer, is daar een werkelijk schitterend stukje proza waar ik kippenvel van kreeg….
Mooie quote van de filosoof Immanuel Kant voorin het boek: ‘Twee dingen vervullen mij altijd weer met verwondering en ontzag: de sterrenhemel boven mij en de morele wet in mij.’ Prachtig.
Fragment
Ha! Dat wist ze een kwarteeuw later dan nog maar mooi op te hoesten. Tevreden over zichzelf pakte ze het kleed van tafel en liep ermee naar buiten. Wat namen ze de literatuur, de filosofie, de wereld en elkaar vreselijk serieus. Wat was er toch met die ernst en hartstocht gebeurd? Ze kwamen nog wel bij elkaar en lachten en aten en dronken ontzettend veel en zeiden dan ‘Heerlijk hier!’ of ‘Genieten!’ maar veel verder kwamen ze meestal niet. Het was net alsof ze vroeger niet alleen een serieuzer, maar ook een waarachtiger leven leidden. Tegenwoordig waren de zinnen die ze tegen elkaar uitspraken vaak zo betekenisloos. Het waren ook meer kreten dan zinnen. ‘Helemaal top!’ of ‘Hè, hè, even bijkomen’. Een soort loze erupties van hun vermoeide, ironische geest: ‘Sjonge, wat hebben we het toch slecht!’Of ‘Die crisis hakt er wel in, hè?’ Nou ja, gisteren was het dan even over Bas zijn essay gegaan, maar voordat ze goed en wel begonnen waren, was het gesprek alweer onderbroken.