Volgens Lily
Mijn broer had nog gezongen op de avond dat hij iemand doodsloeg.
Zo begint Schuld van Walter van den Berg. Een mooie openingszin die je tijdens het lezen van het boek blijft achtervolgen. Want wíe heeft zijn broer dan doodgeslagen? Dit boek speelt in Amsterdam Nieuw-West tussen 2013 en 2015. De twee jaar dat Ron (de broer) gevangen heeft gezeten voor de doodslag. De rest van het boek vertelt het verhaal hoe het zo is gekomen.
Die Polen zitten er net twee maanden. En die jongen van me moest ergens anders gaan wonen omdat ik die Polen in huis moest nemen. Maar ik moest wel omdat er weken waren dat ik iedere dag een uitsmijter bakte voor m’n jongen omdat het geld op was. Ik gaf er ketchup bij zodat ie wat groenten binnenkreeg
Cor en Ron zijn geen onbekende. Walter van den Berg schreef eerder over deze broers. Het boek is in de taal geschreven waarin de hoofdpersonen leven: kort, rauw, zonder opsmuk. De strugle of life wordt beschreven in verschillende hoofdstukken die over verschillende hoofdrolspelers gaan. Alleen het laatste hoofdstuk gaat over ‘Iedereen’. Hoe is het leven als je een geld hebt, of schulden, of een zoon waar je eigenlijk niet voor kunt zorgen. In een recensie las ik dat Schuld “een blik sociale ellende is”. En dat vind ik een mooie samenvatting. Van den Berg weet dit weergeloos weer te geven. Schuld werd uitgeroepen tot boek van de maand bij DWDD. Een aanrader!
Fragment
Ik wist niet of dat treiteren van Ron bewust was, waarschijnlijk niet; Ron had niet door wat ie deed. Het had allemaal met onze moeder te maken, onze heilige moeder en alle fouten die ooit gemaakt waren lagen bij de mensen om haar heen, bij tante Mia, bij mij, bij hemzelf als het zo uitkwam, maar nooit bij onze moeder, en daarom treiterde hij iedereen die het volgens hem verdiende. De fout van tante Mia was dat ze de man die de vriend van onze moeder zou worden aan haar voorstelde toen onze vader een jaar dood was; mijn fout was dat ik haar vriend niet als een vijand zag, en ik denk dat Ron het van zichzelf een fout vond dat ie haar vriend niet meteen het huis uit had geslagen. Dat ie zelf veertien was toen haar vriend in huis kwam, maakte hem niet uit. Ook als je veertien was kon je een man zijn, volgens Ron, dus hij had het ook verkeerd gedaan; alleen onze moeder had geen fouten gemaakt.
lilysbooksandcooks 