Volgens Lily
Wat een heerlijk boek! Een echte aanrader: Het feest van Elizabeth Day is er een om in één ruk uit te lezen. Het verhaal leest als een detective, maar met een bijzondere schrijfstijl. Wat een mooie zinnen maakt Day. Ze schrijft een boek met personages waarvan er niet één echt sympathiek is, waarmee je je zou kunnen vereenzelvigen, toch lees je graag verder. Je hebt als lezer al heel snel door dat er iets is gebeurd op het grote, extravagante feest dat is gehouden ter ere van de 40ste verjaardag van Ben Fitzmaurice. Stukje bij beetje komt het hele verhaal aan het licht.
Pas na een paar minuten was ik tevreden. Dat is het probleem met nonchalance. Het kost zo ontzettend veel moeite.
Het idee om slechts één cruciale avond te beschrijven in een boek heeft Day opgedaan bij Het diner van Herman Koch. Dit is haar vierde boek en zorgde voor een internationale doorbraak. Ondanks dat ze tijdens het schrijven van dit boek diep ongelukkig was omdat ze door een vervelende scheiding ging, heeft haar dat creatief gezien geen windeieren gelegd. Het feest is een bestseller. De originele titel is The Party. De vertaling is als je de meerdere ladingen van The Party bekijkt, niet echt goed gekozen. Party staat namelijk naast feest ook voor club, of politieke partij. Het boek is dan ook een kritische blik op de klassenongelijkheid in Engeland.
Het mooie in het boek is dat het perspectief steeds wisseld, waardoor je het verhaal van diverse kanten leert kennen. Ook het spelen met de tijd maakt het boek interessant. Je zou er volgens mij zo een tv-serie van kunnen maken, en dan lekker bingewatchen 😉
Ik wist dat hij een onverbeterlijke verzamelaar van feestgangers was. Door zijn rijkdom kon hij zich in zekere kringen begeven. In de krant prijkte hij altijd op de lijstjes van rijke mensen. Hij schonk aanzienlijke donaties aan de juiste goede doelen. Zijn geld maakte op stille veilingen altijd het meeste lawaai.
Na Het feest schreef Elizabeth Day een nog groter verkoopsucces: How to fail – Everything I’ve Ever Learned From Things Going Wrong (Durf te falen). Wellicht een leuk boek voor de Non-fictie Leeslounge…
Fragment
Mijn moeder liet de goedgekeurde modezaken en uniformleveranciers voor wat ze waren en ging op koopjesjacht in kringloopwinkels. Het resultaat was dat mijn schooltruien altijd verschoten waren, mijn gymbroek nooit wit genoeg was en de shirts van Aertex hardnekkige, vaalgele vlekken onder de oksels vertoonden. De geur van andermans treurigheid hing nog in de stof.
Tot op de dag van vandaag heb ik een diepe afkeer van tweedehandskleding. Ik kan die nieuwe trend van ‘vintage’-kleding niet verdragen, van die swingjurken uit de jaren vijftig, gedragen door te dikke dames uit Oost-Londen die Scandinavische koffietentjes runnen, en van die opgerolde katoenen broeken, geliefd bij bebaarde hipsters die iets in digitale marketing doen. Ik heb een minimale garderobe, maar investeer in goede, gedistingeerde stukken die lang mooi blijven. Hoewel ik het eigenlijk niet kan betalen laat ik mijn pakken door Bens kleermaker op maat maken, enkel en alleen vanwege het heerlijke idee dat niemand anders ooit zijn schouders in mijn jasje heeft opgehaald.
Elizabeth Day
lilysbooksandcooks 