Fragment

Ferdinand keek zijn vader vol verwachting aan. ‘Je weet het niet meer – sinds wanneer? Wanneer ben je het vergeten? Wanneer heb je het verdrongen? Wanneer openbaarde zich die bewusteloosheid, alsof je een klap op je kop had gekregen, boem, de herinnering uitgewist? Of gebeurde het meteen na de daad? Hadden jullie te veel gezopen en hebben jullie hem vermoord toen jullie beneveld waren? Ik ken ze allemaal, de kinderen van de vrouw en de kinderen van de politieagent en de kinderen van de bankdirecteur en de zoon van de voorzitter. Ze willen weten wat jij erbij hebt gedacht, en de zoon van de voorzitter wil eindelijk weten wat jij hebt gedaan, wat jullie hebben gedaan, wie van jullie zijn vader heeft vermoord. Begrijp je dat?’ Jörg was verstard onder de minachting van zijn zoon. Hij keek hem met wijd opengesperde ogen en halfopen mond aan, niet tot denken, tot praten in staat.
‘Jij bent net zomin bereid de waarheid onder ogen te zien en berouw te hebben als die nazi’s waren. Jij bent geen haar beter – niet toen je mensen vermoordde die jou niets hadden gedaan, en ook niet toen je daarna niet besefte wát je had gedaan. Jullie hebben je opgewonden over de generatie van jullie ouders, de generatie van de moordenaars, maar jullie zijn precies zo geworden. Je had kunnen weten wat het betekent om een kind van moordenaars te zijn, en je bent een moordende vader geworden, mijn moordende vader’.

Volgens Lily

Na twintig jaar gevangenisstraf heeft de president van Duitsland Jörg gratie verleend. De RAF is al lang verleden tijd. Maar hoe is Jörg eraan toe? Het boek blijft hierin erg oppervlakkig. Misschien moet je je meer verdiepen in de geschiedenis van de RAF om de verhaallijnen beter te begrijpen. Dit boek haalt het niet bij De voorlezer, ook van Schlink.